5 Mayıs 2011 Perşembe

ah şimdi 20li yaşlarda olmak vardı...

biraz hüzünlü bir yazı olacak (yani şimdilik planım öyle tabi her şeyi cıvıtan ve içinden komik bir şey çıkaran bir yapım var garanti edemeyeceğim yazının sonunda olacakları) bu modda olmayanlar okumayabilir. alınmam.
bu cümleyi sık duymaya başlayınca (en son sevgili rektörümüzle olan toplantıda kendisi aynen şu cümleyi kurdu: "şuanki mevkiimi her şeyi vereyim, tek şart ile yaşlarımızı değişeceğiz") bende acaba bu yaşlarımın gerçekten hakkını verebildim mi diye düşünceler gark oldu bendenize. Bir yanım tabi ki verdin dersini de çalıştın, sevdiğin bir bölümde okudun üstüne mis gibi sanat yan dal yaptın ve gezip eğlenmesini de bildin diyor, diğer yanım ya okulla bağlantın arkadaş grubun okul kulüplerinde olan aktifliğin? Dürüst olmak gerekirse, her öğrenciye laptuş verip toplanabilecekleri minimum bir alan (fasshane - bizim kantin) veren bir okulda (kabül çimler de var ama...) diğer okullardaki gibi bir arkadaş ortamının olmayacağını hesaba katmalıydım. Maalesef herkes biraz 'fazla' kendi aleminde, bu okulda arkadaş çevren olsun istiyorsan kulüplere gireceksin hatta maksimum iki kulübe ve onlarda aktif olanlar olacak (bkz. müzikus, suo, sumun) yoksa  aktivite kaynaşma bekleyemeyeceksin. Öyle havuz başında oturup kız kesip adını öğrenip face'den bulma ile sosyallik olmuyor maalesef. CIP ve Müzikus aslında benim aktif olabileceğim iki alan olabilecekteyse de (tdk'ya selam olsun) hazırlıkta süpervizörlükten red almam beni oradan soğuttu, müzikus ise... bilmiyorum hakkaten neden aktif olup her hafta toplantılara falan gitmedim? Bilmiyorum sanırım bir grubun her şeyi elinde tuttuğu diğerlerine ayak işlerini yaptırdıkları intibası oluşmuştu gittiğim sayılı toplantılarda, tabi böyle bir şeyi iddia edemem, bu sadece benim intibam olmuştu o zaman. 
neyse şimdi geliyorum sabancı döneminin sonuna, yaklaşık 35 gün sonra son finalimden çıkıp kuşlar gibi özgür olacağım =] 
Warwick'in benim için buradan farklı olacağına olan inancım artıyor. Şöyleki, 4 dönemdir exchange öğrenci mentorluğu yaptığımdan o insanların birbirlerine nasıl tutunduklarını, yeni şeyleri beraber keşfedişlerini ve sürekli konuşacak bir şey bulabilmeleri (genelde kültürleri arasındaki farklar, yeni geldikleri ülkenin kültürü vs vs) ve birbirlerine bu sayede kattıkları pek çok şey...  Bende aynen o exchange öğrenciler gibi aynı durumda olduğum bir sürü insanın arasında olacağım. Ayrıca Warwick'te de sürek aktif gönüllülük programları varmış =] ha birde piano odaLARI ve tam teçhizatlı spor merkezi de cabası ;] Yani kısacası değişiklik bana iyi gelecek gibi gibi. Böylece belki 20li yaşlarımın keyfine daha da varacağım, kim bilir? 

2 yorum:

  1. 20 li yaşlarınıza ufkunuzun geniş olmasına gıpta ile baktım.. yazık ki ben bir çok şeyin ayırdına 30 umdan sonra vardım... Dilerim farkındalığınız an be an artar ve dilediğiniz gibi yolunda gider işleriniz.. sevgiler:)

    YanıtlaSil