Odamda son dakikalarım ve bunun keyfini çıkara çıkara 250 günü aşkın zamandır yaşadığım yerde bu girişi yazmayı uygun buldum. Eylül ayının taa başıydı buraya geldiğim gün, ilk kez tanıdığım bildiğim biriyle kalmanın heyecanı vardı içimde (11 oda arkadaşı değiştirdiğim düşünülürse;] ) odanın yeri ve manzarası hakkında gelmeden tahminlerim vardı , bu binanın bir üst katında 201 no'lu odada kalmıştım hazırlık senemde. ve 104 çift sayı olduğundan diğer tarafa baktığını biliyordum, ama bu kadar mükemmel güneş batışlarına ve gece ışık oyunlarına şahit olacağımı tahmin etmiyordum. belkide kaldığım en güzel odaydı.şuanda bomboş ve bu içimi acıtıyor, sabacı'nın bu sistemine hem hak veriyorum hemde "yea zaten seneyede iki kişilik yurtta kalacağız nolcak kalsa eşyalarımız içerde pff" demekten kendimi alamıyorum. ilgin. bir durum işte benimkiside =]
umarım gelecek sene taşınanlar en az bizim bildiğimiz kadar bilirler bu odanın kıymetini, hem havuza hem yemekhaneye bu kadar yakın, öğleden sonra güneş alan oda zor bulunur. tamam belki yapılan ilk yurt olduğu için pek çok arıza çıkıyor (dile kolay 10 yıllık bina) genede burayı çok sevdim bu odanın önünden geçerken hep bu bulunduğum odaya gıptayla baktım ve sonunda benim oldu =)
umarım seneye gene sürgün yiyip b11 veya b9 yurduna sürülmeyiz!
bu sefer başlığı yazımdan önce attım o yüzden konu dışına çıkamıyorum sevgili blog, sevgili okur ;]
yeni bir yazıda, buharlaşıp yok olmazsam görüşmek üzere...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder